blusentop en Ivy

Onlangs zag ik op sancho nog eens een blusentop verschijnen. Ik kreeg direct weer zin om er eentje te maken, ik blijf het een leuk modelletje vinden. De stof kocht ik ooit voor mezelf, er werd een tuniek van geknipt, maar die bleek algauw op niets uit te draaien. Dus hij belandde in de hoek en uit de panden kon ik net een blusentop krijgen. Eigenlijk wel een leuk stofje voor deze top, het fladdert mooi.
Het broekje is een Ivy, simpel, maar ik hou van witte broeken en daar kan je er niet genoeg van hebben.
Hebben jullie ook al gemerkt dat Julie van kleur aan het veranderen is ;-) Ze vindt roze-rood nog wel mooi, maar eigenlijk hoeft het niet meer. Momenteel is groen haar favoriete kleur,maar in mijn stoffenvoorraad ligt er weinig groen, dat komt nog wel!!!

Hoogzomerkleding

Ik modder maar wat aan... het lijkt wel of ik niet op dreef kan komen. Nu ja, de kasten zitten weeral eens vol (elk seizoen hetzelfde probleem) en het is dus niet echt noodzakelijk om veel te produceren.
Julie kon wel nog wat topjes gebruiken. Dus 2 snelle spaghettitops gemaakt, de ene in paddenstoelentricot, afgebiesd met streepjestricot. De andere weeral tegen de regels van de kunst in afgebiesd met gewoon biaisband. Dat werkt hier, ik heb achteraf nog nooit problemen gehad en de spulletjes gaan hier veel de wasmachine in hoor!
Het broekje erbij is een Tina van Cinderella zwergenmode. Eigenlijk wou ik er eentje maken met een omslag, maar mijn borduurtje stond niet op de juiste plaats en zou verdwijnen in de omslag. Vandaar dus een simpel shortje in stippen. Het had eigenlijk wel wat korter gemogen, maar daar had ik natuurlijk weer hetzelfde probleem ;-)
Nu wachten we op de zon!

En dan nog een fotooke van Julie. Gewoon omdat ik het geweldig vind om elk jaar te zien dat er sproetjes bijkomen. Mijn oma had sproeten, mijn ma ook en ik ook. Vroeger werd daar blijkbaar mee gelachen, ik heb me zelf nooit gestoord aan mijn sproeten. En Julie is er fier op, elke zomer vraagt ze of er al meer zijn...
Bij haar geboorte vroeg ik aan mijn ma wanneer die sproeten er gingen staan, ik dacht dat babies daarmee geboren werden;-) ik kon dus niet wachten tot ze kwamen, staat zo lekker ontdeugend!